การตรวจวัดปริมาณแคโรทีนอยด์ด้วยสเปกโตรโฟโตเมตริกเป็นวิธีการทั่วไปที่ใช้ในการวัดปริมาณความเข้มข้นของแคโรทีนอยด์

UV-VIS Astaxanthin Content

Material:

1. สเปกโตรโฟโตมิเตอร์ UV-VIS
2. คิวเวตต์ควอตซ์
3.ตัวอย่างแอสตาแซนธิน
4. ตัวทำละลาย (เอทานอล)
5. น้ำกลั่น
6. ช่วงความยาวคลื่น: โดยปกติแล้ว แอสตาแซนธินจะดูดซับแสงในช่วง 400-550 นาโนเมตร

ขั้นตอน:

1. **การเตรียมสารละลายแอสตาแซนธิน**:

- ชั่งน้ำหนักตัวอย่าง Astaxanthin ในปริมาณที่เหมาะสมอย่างแม่นยำ (ปกติจะอยู่ที่ประมาณ 1-10 มก. ขึ้นอยู่กับความเข้มข้น)
- ละลายตัวอย่างแอสตาแซนธินในตัวทำละลายที่เหมาะสม (มักใช้เอทานอล) เพื่อเตรียมสารละลายสต๊อก ควรปรับความเข้มข้นให้อยู่ในช่วงเชิงเส้นของเครื่องวัดสเปกโตรโฟโตมิเตอร์ UV-VIS

2. **โซลูชันเปล่า**:

- เตรียมสารละลายเปล่าโดยใช้ตัวทำละลาย (เอธานอล) เดียวกัน โดยไม่มีแอสตาแซนธิน นี่เป็นการสอบเทียบเครื่องมือและพิจารณาการดูดกลืนแสงของตัวทำละลาย

3. **การแก้ไขพื้นฐาน**:

- วางคิวเวตต์ควอตซ์ที่มีสารละลายเปล่าลงในเครื่องสเปกโตรโฟโตมิเตอร์
- ปรับช่วงความยาวคลื่นให้รวมการดูดซึมแอสตาแซนธินสูงสุด (ประมาณ 400-550 นาโนเมตร)
- ทำการแก้ไขพื้นฐานโดยตั้งค่าการดูดกลืนแสงเป็นศูนย์ที่ความยาวคลื่นที่เลือก

4. **การวัดตัวอย่าง**:

- หลังจากการแก้ไขพื้นฐาน ให้ถอดคิวเวตต์ที่มีสารละลายเปล่าออก และแทนที่ด้วยคิวเวตต์ที่มีสารละลายแอสตาแซนธิน
- วัดค่าการดูดกลืนแสงของสารละลายแอสตาแซนธินที่ความยาวคลื่นเดียวกันกับค่าแก้ไขพื้นฐาน

5. **การวิเคราะห์ข้อมูล**:

- ใช้ค่าการดูดกลืนแสงที่ได้จากเครื่องสเปกโตรโฟโตมิเตอร์ คำนวณความเข้มข้นของแอสตาแซนธินในตัวอย่างโดยใช้กฎของเบียร์-แลมเบิร์ต:

6. **การตรวจสอบความถูกต้อง**:

- ตรวจสอบความถูกต้องของค่าความเข้มข้นที่ได้รับโดยเปรียบเทียบกับมาตรฐานที่ทราบหรือโดยการวัดซ้ำ

7. **การรายงาน**:

- รายงานความเข้มข้นของแอสตาแซนธินในตัวอย่างพร้อมกับรายละเอียดการทดลองที่เกี่ยวข้อง (ตัวทำละลายที่ใช้ ความยาวคลื่นในการวัด ฯลฯ)